Het is triest hoeveel mensen bereid zijn om een ander mens af te branden. In plaats van inhoudelijk naar de zaak te kijken speelt men op de persoon (ad Hominem). Femke werd afgebrand omdat ze zei dat ze niet meer meedeed. Dit laatste is niet zo vreemd. De communicatie over de maatregelen zijn niet eenduidig: een verplichting voor het dragen van niet-werkende mondkapjes, artiesten en ondernemers die niet worden gehoord, voetbalsupporters die hun bek moeten houden, onzinnige maatregelen bij zwembaden etc, de anderhalve meter afstand die niet te handhaven is omdat deze tegen de menselijke natuur in gaat. Een minister die na een zelfgemaakte overtreding de zelfgemaakte wet overschrijd en vervolgens deze wet zelf weer aanpast is niet uit te leggen aan het volk.. Het is niet vreemd dat mensen zeggen ik doe niet meer mee. Het zijn emotionele reacties. Dat is logisch want er lijkt geen plaats voor emoties in deze aanpak van het kabinet. Gevoelens van onzekerheid, die bij deze situatie horen, het ongemak van de ongepastheid van de opgelegde regels, de angst voor besmetting en/of de maatregelen van de overheid worden onderdrukt en niet  uitgesproken. Als gevolg van het niet hanteren en benoemen van emoties hanteert men zeer rigide regels om te schijn te wekken dat men het onder controle heeft. Dat onder controle houden lijkt dan betrekking te hebben niet op het opleggen en uitvoeren van nog meer maatregelen. Men zet dan in op het nog strenger controleren van uitvoering van de maatregelen.                                                                    De frustraties over deze zaak voelen veel mensen, dat is menselijk. Emoties geven richting aan je handelen, het benoemen van inhoudelijke argumenten en wederzijdse gevoelens erkennen zijn belangrijk anders rest er slechts afhaken. Als je niet gehoord  en erkend wordt in je menselijkheid dan is de enigste mogelijkheid van verzet om af te haken en dat gebeurd # ik doe niet mee. Ik wil ook niet meedoen met angst te zaaien en verwarring stichten en onzinnige maatregelen die tegen de menselijkheid in gaan uit te voeren. Volgens mij gaat dit niet om ontkenning van C maar om het terugpakken van je menselijke waardigheid. Het gaat op dit moment om het spanningsveld tussen vrijheid en opgelegde maatregelen. Kunnen we voldoende begrip voor elkaar opbrengen en onze gedeelde menselijkheid en zelf nadenken en handelen vanuit onze eigen integriteit of raken we dat voor altijd kwijt aan nog meer en verdergaande maatregelen. # help je mee? # onvermijdelijk